Müslümanların yeniden entegrasyonunu bir ölüm kalım sorunu olarak gören, millet, vatan, devlet ve medeniyet kavramlarına özel önem veren, şiir yazan, yazan ve yazan şair, yazar ve düşünür Sezai Karakoç’un vefatının üzerinden 2 yıl geçti. bu kavramları İslam inanç ve görüşü ışığında detaylı bir şekilde açıklamıştır. geçti.
Hayatını “Diriliş Nesli” olarak adlandırdığı yeni bir gençliğin yetişmesine adayan tam adı Ahmet Sezai Karakoç olan usta edebiyatçı, tüccar Yasin Bey’in oğlu olarak 22 Ocak 1933’te Diyarbakır’da doğdu. ve Birinci Dünya Savaşı’nda Kafkas cephesinde savaşırken Ruslara esir düşen Emine Hanım. Ergani’de doğdu.
Çocukluğunu Ergani, Maden ve Piran (Dicle)’da geçiren Karakoç, ilkokulu 1944’te Ergani’de tamamladı. Şair, bedelsiz okuduğu Maraş Ortaokulu’ndan 1947’de mezun oldu ve 1947’de Gaziantep Lisesi’nden mezun oldu. 1950.
Okumaya olan ilgisi küçük yaşlarda başladı.
Sezai Karakoç, ilkokulda Battal Gazi kitapları Ahmediye ve Muhammediye’yi, ortaokulda ise Namık Kemal, Ziya Paşa, Tevfik Fikret ve Ziya Gökalp’in eserlerini okuyup dinledi.
Yazdığı kitaplar, şiirler ve kurduğu parti, düşünce ve hareketle 20. yüzyıl İslam düşüncesinde özel bir yere sahip olan Karakoç, lise yıllarında büyük bir kitap okumayı sevmiş ve Batı klasiklerini incelemeye başlamıştır.
Mütefekkir Karakoç, Necip Fazıl Kısakürek’in çıkardığı Büyük Doğu dergisinin tutkulu bir okuyucusu oldu. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi (SBF) sınav sonuçlarını beklerken Necip Fazıl’la buluşmaya giden Karakoç, Kısakürek’le tanıştıktan sonra da bir daha ayrılmadı. 1950’li yıllarda Büyük Doğu’nun sanat ve edebiyat sayfalarını yöneten Karakoç, 1955 yılında üniversitenin maliye bölümünden mezun oldu.
1955 yılında Maliye Bakanlığı Hazine Genel Müdürlüğü Dış Harcamalar Dengesi Dairesi’nde göreve başlayan edebiyatçı, sınavı kazanarak 11 Ocak 1956’da maliye müfettiş yardımcısı oldu. Karakoç, İstanbul’a gelir kontrolörü olarak atandı. 1959 yılında görevi gereği ülkenin birçok yerini görme fırsatı buldu.
Usta edebiyatçı, askerliğini 1960-1961 yıllarında Ankara ve Ağrı’da yaptı.
İlk yazıları Büyük Doğu’da yayımlandı.
İlk yazılarını 1950’li yıllarda Büyük Doğu’da yayınlayan Karakoç, 1963’ten itibaren Yeni İstanbul gazetesinde “Karakoç” imzasıyla günlük yazılar yazdı.
Diriliş dergisinden önce ve derginin yayına ara verdiği dönemde A Dergisi, Akpınar, Büyük Doğu, Düşünen Adam, Hilal, Hisar, İslam Düşüncesi, Mülkiye, Papirüs, Pazar Postası gibi dergilerde yazı ve şiirleri yayımlandı. , Soyut, Şiir Sanatı, Türk Dili, Türk Yurdu. .
Yazar Karakoç, aralarında Yeni İstiklal, Babıalide Sabah ve Milli Gazete’nin de bulunduğu gazetelerde günlük yazılar yazmaya devam etti ve 1975 yılından itibaren kendi dergisi olan Diriliş dışında hiçbir yerde yazmadı.
Türk edebiyatının en sevilen şiirleri arasında yer alan “Mona Rosa” şiiriyle okurların kalbini kazanan Karakoç, “Sürgün Ülkesinden Başkentlerin Başkentine” şiirini çok sevdiği İstanbul’da yazdı. çok fazla.
Şiirlerinde, yazılarında, dergilerinde ve kitaplarında ortaya çıkardığı dünyayı hayata geçirmek için 1990 yılında Diriliş Partisi’ni kurdu. Karakoç 7 yıl partinin genel başkanlığını yaptı. Diriliş Partisi 19 Mart 1997’de kapatıldı.
Çalışmalarıyla Müslümanların uyanışına katkıda bulundu
Yazı hayatı boyunca dünya savaşlarında mağlup olan İslam aleminin yeniden ihyasını hedef alan ve “diriliş” kavramı etrafında güçlü bir bilinç oluşturmaya çalışan düşünür Karakoç, eserleriyle dünya Müslümanlarını uyandırmayı hedeflemiştir. .
Düşünce dünyasını sistemleştiren diriliş kavramını ilk kez 1954 yılında kullanan Karakoç’un ilk dergi girişimi, Tunus’taki bağımsızlık savaşlarını konu alan “Bir Milletin Basübadelmevti” adlı makalesine yer veren Yeni Ay ve Cezayir, savcılığın izin vermemesi nedeniyle dağıtılamadan el konuldu.
Sezai Karakoç ikinci dergi denemesini üniversite son sınıftayken iki sayı çıkan “Şiir Sanatı” dergisiyle yaptı. Garip akımının sadeleştirdiği şiir ortamına lirizmi enjekte eden dergide Karakoç’un yanı sıra Cemal Süreya, Gülten Akın, Orhan Duru, Muzaffer Erdost, Rami Ayas, Seyfettin Başçıllar, Erdal Öz, Nuri Pakdil, Güner Başar, Nahit Güçlü, Baha yer alıyor. Galip Tunalıgil, Abdullah. İstek Ergüven ve Şahinkaya Dil’in şiirlerine yer verildi.
Diriliş dergisiyle bir neslin fikir dünyasını şekillendirdi
Yayınlandığı yıllarda içerdiği yazılar nedeniyle defalarca kapatılan ve el konulan Diriliş dergisi, İslam düşünce ve siyasetinin şekillendiği bir yayın olmasının yanı sıra edebiyat ve sanat dergisi haline geldi.
Karakoç, Diriliş Dergisi’nin ilk sayısını 1960 yılında çıkardı. Gazete formatında da yayımlanan Diriliş Dergisi’ni 1992 yılına kadar aralıklı olarak çıkarmaya devam etti. Dergide İslam klasiklerinden çeviriler ile çağdaş İslam düşünür ve yazarlarının eserlerine yer verildi. Ayrıca Batı klasiklerinden ve çağdaş Batı edebiyatından birçok metnin tercümesi ve niyetleri yayımlanmıştır.
Dergide Seyyid Kutub, Malik bin Nebi, Muhammed Hamidullah, Malcolm, Firdevsi, Aziz Mahmut Hüdayi’nin eserleri tercüme edilirken.
Doğu düşüncesi ve edebiyatının yanı sıra Batı düşüncesine de açık olan Diriliş’te, Kierkegaard, Heidegger, Rene Guenon, Erich Fromm, Goethe, Rimbaud, Rilke, Ezra Pound, Virginia Wolf ve Faulkner’ın da aralarında bulunduğu pek çok edebiyatçının yazı ve şiirleri yer alıyor. okuyucuya sunulmaktadır.
Sezai Karakoç, kendi adıyla birlikte, yazarlık hayatı boyunca Mehmet Leventoğlu, Zülküf Canyüce, Sait Yeni, M. Cemil, Mehmet Yasin, M. Yasin, Mehmet Yasinoğlu, Zafer Karip, MBY, SK, SY, ML, MY, MS Karakoç, Mehmet C. Güneş mahlasını kullanmıştır.
Edebiyat ustası, 1968’de “MTTB Ulusal Hizmet Ödülü”nü, 1970’te sürgündeki Macar yazarların takdir ve şükran nişanesi olarak “Gümüş Özgürlük Madalyası”nı, 1982’de “Türkiye Yazarlar Birliği Öykü Ödülü”nü, 1982’de “Türk Yazarlar Birliği Öykü Ödülü”nü, 1988’de “Üstün Hizmet Ödülü”, 1991’de 22. Dünya Şairler Kongresi’nde “Dünya Sanat ve Kültür Akademisi Ödülü”ne layık görüldü.
Diyarbakır’da bir bulvara adını veren Karakoç, kendi deyimiyle “dünya sürgünü”nü 16 Kasım 2021’de İstanbul’daki evinde tamamladı. Karakoç’un naaşı, şiirine de yer verdiği Şehzadebaşı Cami Mezarlığı’na defnedildi “Yerleşecek yer aramamak, güneş doğmadan Şehzadebaşı’nda caminin avlusunda soğuk bir taşın üzerine oturmak” sözüyle “Şehzadebaşı’nda Gün Doğmadan”.
Karakoç’un şiirleri Büyük Doğu, Hisar (1951-54), Mülkiye (1952-53), İstanbul (1953-57), Şiir Sanatı (1955), Atak (1955), Pazar Postası (1957-58), Türk Yurdu (1959)’dur. ). ), Hür Kelam (1961), Soyut (1965), Hilal (1965) ve Diriliş (1960-92) dergilerinde yayımlandı.
Sezai Karakoç’un eserleri:
Şiir:
Körfez (1959), Şahdamar (1962), Kırk Saat Hızla (1967), Sesler (1968), Taha’nın Kitabı (1968), Gül Muştusu (1969), Şiirler I (Kırk Saat Hızla) (1974), Şiirler II ( Taha’nın Kitabı, Gül Muştusu) (1974), Şiirler III (Körfez, Şah Damarı, Sesler) (1974), Şiirler IV (Zamana Adanmış Sözler) (1975), Şiirler V (Ayinler) (1977), Şiirler VI (Leyla Mecnun’la birlikte) (1980), Şiir VII (Ateş Dansı) (1987), Şiir VIII (Kader Saati) (1989), Şiir IX (Monna Rosa) (1998), Gün Doğmadan Önce (Bütün Şiirleri) (2000) ).
Hikaye:
Hikayeler I (Meydan Ortaya Çıktığında) (1978), Kıssalar II (Portreler) (1982).
İnceleme-Araştırma:
Yunus Emre (1965), Mehmet Akif (1968), Mevlana (1996).
Eleştiri:
Edebiyat Yazıları I (1982), Edebiyat Yazıları II (1986), Edebiyat Yazıları III (1996).
Tiyatro:
Oyunlar I (1982), Armağan (1997)
Düşünce:
İslam’ın Dirilişi (1967), İslam Toplumunun Ekonomik Yapısı (1967), Diriliş Etrafında (1967), Yazılar (1967), İslam (1967), Kıyamet Aşısı (1968), Mağara ve Işık (1969) , Tanrı ve İnsanlığa İnanç (1970), Ölümden Sonra Diriliş (1970), Ruhun Dirilişi (1974), Çağ ve İlham I (1974), Kayıp Cennet (1976), İnsanlığın Dirilişi (1976), Diriliş İnancı Kuşak (1976), Çağ ve İlham II (1977), Gündönümü (1977), Çağ ve İlham III (1980), Makamda (1980), Diriliş Muştusu (1980), Çağ ve İlham IV (1986), Niyetler I (1986) , Fizik Ötesi Açısından Ufuklar ve Ötesi I (1995), Fizik Ötesi Açısından Ufuklar ve Ötesi II (1995), Fizik Ötesi Açısından Ufuklar ve Ötesi III (1995), Yapı Taşları ve Kaderimizin Daveti I ( 1996), Yapı Taşları ve Şansımızın Daveti II (1996), Unutmak ve Hatırlamak (1996), Varoluş Savaşı (1997), Niyetler II (Kurumlar) (1997), Samanyolu’nda Bayram (2004).
Günlük Makaleler:
Sütun I (1967), Farklılıklar (1967), Sütun II (1969), Drive (1975), Günün Saati (1986).
Tercüme:
Batı Şiirinden (Şiir) (1976), Şiir Anıtlarından (Şiir) (1976), Çağdaş Batı Düşüncesinden (1997), Hediye (Fuzuli’nin Hadikat’üs-Suada’sından uyarlama) (1997).
